"Marsz pingwinów 2. Przygoda na krańcu świata"

30 października uczniowie klasy III i II b uczestniczyli w wycieczce do kina "Promień w Tuchowie. Oglądali film pt. "Marsz pingwinów 2. Przygoda na krańcu świata"

                Następnego dnia w szkole zdawali sprawozdanie z treści filmu. Oto kilka cytatów z ich wypowiedzi:

                Film opowiadał o życiu i przygodach pingwinów. Zobaczyłem jak rodzice pingwiny bardzo troskliwie opiekowali się najpierw jajem, a potem małym pingwinkiem zmagając się z różnymi trudnościami, jakie na niego czyhały. Film bardzo mi się spodobał i chętnie zobaczyłbym go jeszcze raz. Bardzo miło wspominam tę wycieczkę.  

                                                    Piotr Ryba

                Dowiedziałem się bardzo dużo o życiu pingwinów. Żyją one w krainie gdzie zima mroźna trwa 9 miesięcy. Po długiej wędrówce zawsze spotykają się w tym samym miejscu. Tu pingwiny tworzą pary, a potem znoszą jaja i je wysiadują. Dużo piskląt zginęło. Chociaż to film o pingwinach, to i tak mnie wzruszył.

 Radosław Bąk

                Z tego filmu dowiedziałam się, że życie pingwinów jest bardzo ciężkie i niebezpieczne. Pokonują one wiele kilometrów, aby wykarmić swoje dzieci. Bronią je przed mrozem i drapieżnikami.

                                                                                                                                                        Natalka Słota

                Przed filmem nie wiedziałam, że mama przekazuje jajko tacie, a sama idzie się najeść i czasami nie wraca, a wtedy małego pingwinka wychowuje sam tata. Gdy tata idzie na polowanie zostawia małe w pingwinim żłobku. Gdy temperatura spada poniżej 40 stopni pingwiny gromadzą się i ogrzewają nawzajem. Ten film był bardzo mądry i pouczający. To była bardzo udana wycieczka. 

                                                                                                                                                Paulinka Bochenek

                Niewiele piskląt przeżyło, większość zamarzła już w jajach. Kady ptaki były już dość duże rodzice ich opuścili. Zmieniły wtedy swoje upierzenie na czaro-białe i musiały same zdobywać pożywienie. Po trzech dniach strachu przed tym co czeka na nich w oceanie, jeden z najodważniejszych wskoczył do wody jako pierwszy, a w ślad za nim koledzy naszego małego bohatera.    

                                                                                                                                 Julcia Kołek

                Film ten bardzo mi się podobał i polecę go innym dzieciom.

  Oliwka Sroka

Recenzje uczniów pokrywają się z odczuciami nauczycieli. Polecamy ten film dzieciom, młodzieży i dorosłym.

                                                                                                                           Stanisława Ryba i Maria Gotfryd